7 augustus – een beetje een relaxdag. Het is wennen om weer zelf al je eten regelen en de tijd begint nu te dringen, nog 4 dagen.
’s Ochtends doen we boodschappen (iemand nog wensen?), daarna met een taxi naar de immigratiedienst. Deze keer hebben we alles en geen grote rijen, dus het is snel geregeld. Buiten is een stalletje, een meneer met kruiden, en mevrouw met fruit, ze vraagt onze mobiel en belt ermee een taxi uit de buurt. Zo weer terug naar de stad waar onze fietsen nog stonden en dan relaxen/zwemmen in Parima, het sportfondsbad van Paramaribo. Heel goedkoop en vandaag ook rustig op dit tijdstip. Na Parima (om 14u45 word je eruit gegooid) gaan we wat drinken en internetten bij Zus&Zo. Daar komen we toevallig Franklin tegen. Hij nodigt ons uit om ’s avonds mee te gaan naar de verjaardag van Regina.
Een Surinaamse verjaardag met heel veel eten. Weer andere mensen. Ik ben wel verbaasd te horen dat kinderen hier tot hun 18e van en naar school worden gebracht. Want het verkeer is zo onveilig en fietsen doe je niet. En zwembad Parima is, geloof ik, notdone. Kortom, wij zijn buitenstaanders en trekken ons daar niet zoveel van aan.

8 augustus – Bartjan gaat vandaag computers repareren die Regina had geregeld. Samen met Franklin. Hij regelt dat we kunnen zwemmen bij
Torarica. De broer van Regina is daar directeur. Verbazend hoe dat werkt hier. De kinderen liggen echt 3 uur aan een stuk in het warme water. Met Loes wandel ik nog even naar de pier.
Rond 5en wandelen we richting palmentuin waar weer een markt is omdat 9 augustus de nationale dag van de inheemsen is. Veel eettentjes en sieraden van zaden.

9 augustus – Vroeg op want we gaan vandaag op dolfijnentocht. Waar we even geen rekening mee hadden gehouden is dat alle winkels dicht zijn ivm ‘de dag van de inheemsen’, zelfs de Chinees! Dus restjes brood uit de vriezer en bananen als ontbijt. Als we 8 uur richting Leonsberg fietsen is er toch een Chinees open waar we brood van gisteren kunnen kopen. Strak om 9 uur zijn we er. De zoon van bootsman Moen zit al klaar. Eerst de Surinamerivier oversteken. Dan zoeken we dolfijnen op de scheiding van zee- en rivierwater. Of bij de scheiding tussen twee soorten rivierwater, de Commewijnerivier stroomt hier in de Surinamerivier.
We zien nog niets, en varen door naar braamspunt. Een stukje zandstrand, heel bijzonder voor Suriname. Hutjes van garnalenvissers, veel zwerfhonden. Bartjan loopt richting zwamp-bos, ziet daar nog 3 plekken waar schildpadden eieren hebben gelegd. De kinderen gingen zwemmen aan de binnenzijde van de zandpunt die in zee steekt.
Op de terugweg zien we wel dolfijnen. Wat verder weg en soms heel dichtbij. Heel bijzonder. Suriname is een van de 3 plekken op de wereld waar behoud van de rivier-dolfijnen mogelijk is, naast Costa Rica en Panama. Het zijn er wel al minder dan vroeger, zegt Rishi.
We merken dat iedereen moe is. Het is warm/heet en “We zijn aan vakantie toe” zegt Bartjan.
Weer aan wal eten we saoto bij de warung en fietsen dan naar huis voor een dutje. ’s Avonds alvast inpakken.
Morgen taart voor Bartjans verjaardag, laatste boodschappen en dan richting vliegveld.